سلام دوستان .
میخوام از یه دغدغه ای که مدتهاست ذهن منو درگیر خودش کرده براتون بگم .که البته جدیدا با اتفاقی که برای من افتاد این مسئله ملموس تر شد. جای شما خالی در ایام تعطیلات عید رفته بودم خوزستان ،تا ایام عید رو خوش بگذرونم که البته چیزهایی که دیدم خوشی رو از من گرفت .این حرفهای من برای اون آدمهایی هست که میگن عدالت در جامعه ما وجود داره...خرمشهر ،آبادان،شادگان،به این اسمها توجه کنید..... ،یه بار دیگه بخونید.... .میبینید که همشون نشون از آبادانی و شادی و سرزندگی میدن . چیزی که من خیلی دنبالش میون چهره ای سوخته ی مردم جنوب گشتم که حتی ذره ای هم هویدا نبود . این شهر ها عروس شهرهای ایران بودن .همون زمانهایی که رامسر و رشت و ساری زیاد جایگاهی بین مردم نداشتن این شهر ها معروف به آبادانی بودن.اما حالا چی،خیابونها با آسفالتهای داغون ،جوب ها پر از کثافت و آشغال ،مردم در فقر،آب مثل ذهر مار،نبود گاز،نبود امکانات آموزشی مناسب ،والله اینها فقط احتیاجات اولیه ی یک جامعه است چرا باید مردم یک شهر که زندگیشون ،خانواده شون ،عمرشون رو برای دفاع از انقلاب فدا کردن از اون بی بهره باشن.
دلم برای پیره زنهای صورت چروکیده که دبه های آّب رو روی سرشون میگذاشرن میسوزه که حتی نمیدونن کلمه ای به نام عدالت هم وجود داره .آیا عدالت اینه که شهر هایی مثل تهران، اراک،اصفهان و. .... از تمام نعمتها امکانات بهره مند باشن ولی مردم شهری که بیشترین سود رو برای ایران دارن حتی از امکانات اولیه ی یک زندگی بی بهره باشن. مسئولین ،اقایان ،حضرات،کاری نکنید مردم از شما رویگردان بشن ،کاری نکنید این انقلاب به بن بست برسه، که انقلاب پا برجاست تا زمانی که مردم پشت سر اون باشن .بیایید برای یک بار هم که شده دست از بازیهای سیاسی بردارید و فقط دغدغه ی شما هم بشه مردم، بشه انقلاب و نه فقط خودتان و منافع شخصی تان. برای مردم رنج کشیده چپ و راست هیچ تفاوتی نمی کنه .اونها عدالت رو میخوان و آرمانهای امام راحل که همگی مدتهاست از اون ارمانها دور شدیم .نگذارید شعار عدالت هم مثل آزادی بی معنی بشه.مردم (واقعا)شهید پرور خوزستان(نه شعار) منتظر مردی عدالت پرور هستن نه عدالت شعار .....
