زیبا و زشت
خیلی شده که با این
الفاظ بر خورد داشته باشیم و بی تفاوت از کنار انها بگذریم ولی این دو کلمه ی متضاد حرفهای زیادی
برای ما دارند وظلمی که به آنها شده.
در عالم هستی همه ی موجود ات با اشکال خاص و هیبات مخصوصی آفریده شده اند
یعنی یکی بزرگ ،یکی کوچک،یکی پشمالو یکی
تیغ دار،خلاصه اشکال زیادی در عالم
هست که ما آنها را می بینیم . بین هر نوع
از حیوانات (منظور حیوان منطقی است که انسان هم جزئی از آن است)باز هم تفاوتهای زیادی وجود دارد .یکی درشت ،یکی کوچیک یکی سفید یکی
سیاه و خیلی تفاوتهای دیگر، هر کدام از انسانها چیز های زیادی را دوست دارند وچیزهای
زیادی را نمی پسندند.و در خیلی از موارد چیز هایی را که نمی خواهند زشت می شمارند.
و این مسئله ای اشتباه است زیرا به نظر
بنده در عالم بیکران هستی چیز زشت که در
مقابل زیبا باشد وجودی خارجی ندارد بلکه تمام
هستی و موجوداتش بر پایه ی زیبایی مطلق هستند.ما انسانها هر کدام سلیقه های
متفاوتی داریم . بعضی از ما از رنگ سفید خوشمان می اید و بعضی دیگر از رنگ قرمز و
این امر درتمام افراد و تمام رنگها مصداق دارد.پس هر شخص زیبایی را برای خود تعریف
می کند و هر چه را که در این تعریف بگنجد زیبا و چیزهایی که نگنجد زشت می بیند و این امر اشتباه .برای مثال امکان دارد شخصی
از اسمان لذت ببرد و آن را زیبا ببیند و
از دریا اذت نمی برد این شخص نمی
تواند بگوید دریا زشت است چون شاید شخصی دیگر دریا را زیبا ببیند و آسمان را
زشت.پس نتیجه می گیریم که زشتی وجودی
خارجی ندارد /البته زشتی و زیبایی صورت .نه سیرت/و هر چه هست زیبا یی است و آنچه
که متفاوت است درصد این زیبایی ها در ذهن ماست و یا به قول معروف عادات .مثلا ما
به آسمان ابی عادت کرده ایم.حال اگر آسمان زرد یا سیاه یا هر رنگ دیگر بود باز
برای ماا زیبا بود ؟ پس عادات و ذهنیات ما زیبایی را برایمان ترسیم می کنند. (ان
الله جمیل و یحب الجمال) زیبا باشید و همه را دوست بدارید
